نَقْنِه شهری در شهرستان بروجن، استان چهارمحال و بختیاری، ایران است. این شهر در ۳ کیلومتری شرق بروجن قرار دارد و شرقی‌ترین شهر استان چهارمحال و بختیاری می‌باشد. در گذشته نقنه یکی از روستاهای بزرگ استان چهارمحال و بختیاری به‌شمار می‌رفته‌است.
زبان و گویش مردم این شهر فارسی است. بیشتر اهالی نقنه به زبان فارسی و با لهجه‌ای منحصربه‌فرد و برخی به زبان ترکی قشقایی صحبت می‌کنند.عده‌ای نیز به گویش بختیاری تکلم می‌کنند.

از نقاط دیدنی و گردشگری این شهر می‌توان مسجد جامع نقنه که قدمت آن به دوره تیموریان بازمی‌گردد، امامزاده میر حیدرشاه نقنه، چشمه اردوبار، چشمه سفید و آسیاب آبی قدیمی را نام برد.
طبیعت این شهر در اردیبهشت و خرداد بسیار چشم‌نواز است و تابستانی بسیار خنک دارد. بگونه‌ای که در سال‌های اخیر خیل عزیمی از گردشگران استان‌های جنوبی کشور بخصوص خوزستان را به خود جلب کرده‌است.

وجه تسمیه

به گفته برخی از بزرگان شهر، کلمه نقنه از قنات مشتق شده‌است و این به دلیل قنات‌های متعددی (به قولی ۷ دهنه قنات) است که در گذشته در نقنه وجود داشته و در حال حاضر نیز برخی از آن‌ها فعال هستند و آب آن‌ها از مرکز شهر نقنه می‌گذرد و مزارع پایین دست نقنه را آبیاری می‌کند.

جاذبه‌های گردشگری

مسجد جامع نقنه

مسجد جامع نقنه مربوط به دوره تیموریان است و در شهرستان بروجن، بخش مرکزی، شهر نقنه واقع شده است. مسجد جامع نقنه از بناهای ارزشمند استان که معماری خاص طاق‌های این مسجد شبیه به معماری قبل از دوره قاجاریه است. این مسجد با قدمت بالای تاریخی در زمینه جذب گردشگر از اهمیت بالایی برخوردار است.

چشمه اردوبار

این چشمه که در شمال نقنه و در پایین کوهی به همین نام قرار دارد در همه فصول سال پرآب است و آب گوارایی دارد. آب این چشمه اراضی پایین دست را آبیاری می‌کند. در اطراف این چشمه مرغزار زیبایی قرار دارد.

چشمه سفید نقنه

چشمه سفید نقنه دارای چشم‌اندازی بسیار زیبا با چشمه‌ای بسیار گوارا و درختان بسیار زیبا و کهن در کنار کوه چشمه سفید قرار گرفته این مکان در۲کیلومتری شهر نقنه در جاده تنگ آهن واقع شده‌است. در فصل بهار و تابستان بسیار زیبا و سرسبز محلی جهت گردش مردم و در زمستان با پوشیده شدن کوه‌های اطرافش از برف محلی جهت پیست اسکی اهالی می‌شود.

آسیاب آبی نقنه

آسیاب آبی نقنه در جنوب این شهر و در حاشیه رودخانه نقنه قرار گرفته‌است. این آسیاب تا دهه ۴۰ شمسی فعال بوده‌است اما متأسفانه در حال حاضر به دلیل عدم توجه و همچنین خشک شدن رودخانه (به دلیل خشکسالی و احداث سد)، جز ویرانه‌ای از آن باقی نمانده‌است.

امامزاده میر حیدر شاه

امامزاده میر حیدر شاهاین امامزاده از نوادگان جعفرصادق است که همراه باعده‌ای ازانصار و شیعیان برای عزیمت به طوس از طریق اروندرود به خاک ایران حرکت نمودند و موقعی به خاک ایران رسیدند که رضا رامسموم کرده بودند و حاکمان عباسی، دستورتعقیب و دستگیری و کشتن آل ابوتراب را به حکام منطقه صادرکرده بودند وامامزاده شاه حیدر را در کنار روستای نقنه (۵ کیلومتری بروجن) کشتند. در زمان سلطنت قاجار گنبد و بارگاهی به سبک معماری قدیم به صورت هشت ضلعی بر روی مرقد امامزاده ساخته‌اند. پس از شروع جنگ ایران و عراق، کشته شدگان روستا در این مکان به خاک سپرده شدند.

لاله‌های واژگون

لاله‌های واژگون در دامنه کوه‌های جنوب نقنه (کوه‌های سی دره سی و تنگ خرسی) و دشت‌ها و دره‌های پایین دست آن در اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت به گل می‌نشینند. این گونه از لاله واژگون بسیار نادر است و یک اثر طبیعی ملی به‌شمار می‌آید.
عمر این گیاه بسیار کوتاه است. گل‌دهی آن از اوایل اردیبهشت آغاز می‌شود و در فصل بارش پایان می‌یابد. لاله واژگون از گیاهان علفی پیازدار و چندساله‌است که تاکنون ۱۵ گونه آن در ایران شناسایی شده‌است. در دشت‌های نقنه می‌توان این گل را به رنگ‌های قرمز و زرد (که کمتر دیده می‌شود) یافت.